Harkabi, La Paix Maintenant en les Hasmonéens – Michel Gurfinkiel
Dit is een van de belangrijkste aspecten van de Israëlische crisis: de protestanten misent de publieke opinie – niet de publieke opinie van de westerse gemeenschap of de jongeren van de diaspora, maar de hulp en het toezicht op de Biden-administratie Europese regeringen – giet de hervorming van de rechterlijke macht over de regering Netanyahu.
Op serait tenté de voir dans ces appels (wat een vraag is, wat implicatie is, het karakter onafhankelijk en soeverein van het land) des manoeuvres ad hoc, besluiten in de urgentie: u kiest voor improvisatie en de désespéré.
Maar de werkelijkheid is anders.
Het gebruik van de middelen is niet van belang voor het verdedigen van de democratie, maar het is beter voor het neutraliserende middel, het is een effectieve praktijk in Israël. Il etablissement, in de jaren 1980, in de stijl van de onderhoudsstrategie van La Paix. Ik ben een theoretici van Yehoshafat Harkabi, een oude chef-kok van de militaire militaire activistische politiek.
Je vous soumets, dit is een tekst die je in 2002 op de radio Parijse RCJ hebt geschreven.
Parijs, 9 juni 2002
Bonjour,
Toen we in 1978 in druk verschenen, bezochten we generaal Yehoshafat Harkabi.
Het is een oude chef-kok van het Israëlische militaire regime in Givah Tsarfatith, alias French Hill, in een nieuwe wijk in het noorden van Jeruzalem. Als ik op mijn bureau zit, is een klein stuk tapissée van het leven niet meer mobiel, voor de rest is het een kwestie van een tafel vol werk, twee chaises en een telefoon. Je bent erg intimiderend als je een vergelijking maakt met de première van een beroemdheid van de Rebbe. Het is waar dat het zo is dat Harkabi voor veel mensen een maître, een maître, de prins van de generatie is. Als je te maken krijgt met de problemen van de geografische politiek van Moyen-Orient, ben je op de hoogte van al deze eeuwen, een vigueur concept en een heldere tentoonstelling zonder pareilles, wat het commentaar op de vertaling is Het OLP-grafiek of de analyses van Arabische strategieën in Israël. Je bent dol op savoir plus. Le Moyen-Orient verandert het gezicht.
Met een plus, Menahem Begin en het leven komen op de proppen, door de kiezers, met het vinden van een regime dat op de plaats van de onafhankelijkheid komt. In november 1977 ging de Egyptische president Anouar el-Sadate naar Jeruzalem om een voorstel voor een Israëlisch akkoord te doen. Enfin, les jours précédents, Tsahal venait d’intervenir au Liban du Sud, jusqu’au Litani, à la fois pour protéger la Galilee contre les infiltraties terroristen en voor porter secours, dan het kader van de burgeroorlog die verwoestingen alors ce pays,
op een partij van christelijke gemeenschappen. Harkabi zei zonder twijfel over deze nieuwe configuratie, a priori als prometteuse voor Israël, en over de nieuwe krachtrapporten die deze instelling in de regio opleidt.
Het bedrijf kan sneller een andere reis maken. De man die een gezicht heeft, wordt door verschillende auteurs weergegeven die hij alleen maar bewondert. De algemene lijn van deze voorstellen kan het gevoel geven dat op bepaalde momenten de schijn van macht is, op een soort probleem dat tegengesteld kan worden geëist. Als het goed is, begrijp je dat het voorbij is. Als de gevestigde orde werkt, steunt hij niet dat de Israëlische regering leiding geeft aan Begin, als de belangrijkste ministers, beginnend bij Moshé Dayan, de minister van Buitenlandse Zaken, een feit van mijn oorsprong. “Begin nu met een confrontatie met de Verenigde Staten”, m’bevestigd-il, “en het is niet meer zo. Het Zuid-Amerikaanse land is nog niet zo oud.” Avant d’ajouter: “Ces gens-là, Begin, le Likoud, n’ont aucune politieke cultuur of strategie. Het is een analfabeet.” Je hebt de goede M. Guizot, premier van de koning Louis-Philippe, ontmoet toen hij in 1840, tegenover het einde van het jaar 1840, een censitair kiesrecht kreeg…
De afgelopen jaren is Harkabi radicaal geworden, op het punt dat hij de meester van de beweging van La Paix onderhoudt (Shalom Akhshav). Il écrivit de nouveaux livres, notamment Le Syndrome de Bar-Kokhba, pour verdediging ses nouvelles positiones. Je leest het. Als je een overeenstemming hebt bereikt, zul je een indruk krijgen van de kracht van de argumentatie. Mais 1987, Harkabi alla trop lendenen.
In een CV van deze analyses wordt de bestemming van de actie van La Paix die op de luchthaven wordt onderhouden geanalyseerd door de oude chef-kok van de militaire verdediging van de volgende bestaansreden: de Israëlische invasie van de veroveringsgebieden in 1967; de Israëlische democratie, malheureusement, envoyait au pouvoir des gouvernementen, die geen stappen ondernemen om de procedure voor deze evacuatie te doorlopen; Als het conflict tussen Israël en Israël is opgelost, zal het gebeuren dat de vreemde landen de beslissende druk uitoefenen; slecht gebruik, le seul betaalt qui en avait les moyens, l’Amérique, n’en avait pa
